5 Haziran 2009 Cuma

Hachiko..


Son günlerin gündeminde Taksim The Marmara otelinin önünde yaşayan Ebru isimli köpeğin ölüm olayı var. Eceliyle mi öldü yoksa tekmelenerek mi öldürüldü? Hala muamma olan bu konudan ziyade bu sabah Hürriyet gezetesinin Kelebek ekinin köşe yaşarı Cengiz Semercioğlu'nun yazısı çok ilgimi çekti. Daha önceki yazılarından birinde Ebru köpeğin heykelinin dikilmesi gibi bir görüş belirtmişti kendisi. Bu yazısından sonra okurlardan gelen alaycı yazılara değinerek bugün ki yazısında bir köpeğin hikayesini anlatmış. Hikaye kısaca şöyle:
1924 yılında Tokyo Üniversitesinde görev yapan Japon profesör Hidesaburo Ueno küçük safkan bir Akita cinsi yavru köpek edinmiş. Adını da Japonca da sekiz tane anlamına gelen Hachiko koymuş. Her sabah evden beraber çıkıyorlar, Hachiko profesörü metronun kapısına kadar bırakıp sonra aynı yoldan evine dönüyormuş. Bir gün işinden dönen profesör metro çıkışında Hachiko'nun beklediğini görüp çok şaşırmış. Hachiko sahibinin dönüş saatini hesaplayarak ve aynı yolu kullanacağını düşünerek onu karşılamaya gidiyormuş. Geçen bir yıl süresince sahibini her sabah metroya bırakıp, her akşam iş dönüşü metro çıkışında karşılamış. Bir gün metrodan çıkmamış profesör. Gece boyunca beklemiş Hachiko. Ertesi gün ve bunu takip eden günler boyunca hep beklemiş metro çıkışında. Profesör Üniversitede kalp krizi geçirerek ölmüş aslında o gün. Hachiko her akşam sahibini beklemiş belki gelir diye Tokyo metrosunun Shibuya istasyonunda. Tam 10 yıl... 12 yaşındayken metro kapısında ölmüş Hachiko. Ve bu köpeğin bu sadakat hikayesi unutulmasın diye metro istasyonuna heykelini dikmişler!! 1987 yapımı japon filmine bile konu olmuş bu hikaye. Şimdilerde filmin Hollywood versiyonu çekilmiş(Huylarıdır, güzel olan her filmin kopyasını yapmak!). Hachiko'nun sahibini de Richard Gere canlandırıyormuş. Vizyona girer girmez gideceğim filmler listeme eklenmiş oldu kendileri. Günümüzde insanın insana bile sadakat değerlerinin sorgulandığı bu günlerde beyni birazcık gelişime açık olan insanlara ithaf olunur..

1 yorum:

Loreathan dedi ki...

Çok güzel bir hikaye, filmini ben de kesinlikle kaçırmam